ในปีนี้ได้มีโอกาสเข้าร่วมพิธีเปิดและได้ไปเดินดูกิจกรรมงานวันวิทยาศาสตร์ของมหาวิทยาลัย ได้เห็นการแข่งขันประกวดโครงงาน การแข่งขันยิงจรวดขวดน้ำ การโชว์เทคโนโลยีต่างๆ ของทางมหาวิทยาลัย ซึ่งสิ่งสำคัญที่ได้ข้นพบก็ คือ ความแตกต่างของระบบการศึกษาในเมืองใหญ่ๆ กับการศึกษาของท้องถิ่น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของเครื่องแต่งกาย วิธีการนำเสนอ เทคโนโลยีที่ใช้ในการเข้าแข่งขัน
แน่นอนว่าโรงเรียนไหนมีทุนหนากว่า เทคโนโลยีที่เหนือกว่า ย่อมเป็นผู้ที่มีโอกาสชนะ นั่นคือ ความได้เปรียบเสียเปรียบกัน แต่ผมยังมองว่าหากโรงเรียนที่มีทุกสิ่งทุกอย่างด้อยกว่าเป็นผู้ชนะหรือแม้แต่เข้ารอบในความคิดผมคิดว่า นั่นแหละ คือผู้ชนะตัวจริง เพราะดำเนินการภายใต้ข้อจำกัดที่มีมากกว่า
สังเกตุง่ายๆ ครับว่าโรงเรียนไหนมีความพร้อมขนาดใหน อย่างแรกคือเครื่องแต่งกาย อย่างที่สองโทรศัพท์ที่นักเรียนใช้ 😂😎
ข้อดีของการจัดงานแบบนี้คือ ได้เกิดการแลกเปลี่ยน การพัฒนา ของทรัพยากรบุคคลของประเทศ แต่ละโรงเรียนจะเห็นว่าเราสอนนักเรียนกันมาเป็นอย่างไงบ้าง ดีหรือไม่ดี
แต่ผมว่างานนี้ข้อสังเกตุอีกเรื่องหนึ่งคือ ความเป็นตัวของตัวเองของเด็ก ซึ่งจะหาได้น้อยมาก เพราะมีคุณครูคอยกำกับและให้ท่องบทอยู่ตลอดเวลา ซึ่งในมุมที่ดีก็มี แต่ผมว่าบางดีมันก็อาจจะขาดชีวิตชีวาไปบ้างครับ แต่ก็นี่ละครับ วัฒนธรรมแบบไทยไทย ครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น